dinsdag 20 juli 2004 460 km.
  
|
De kamer is uitstekend. Daar staat tegenover dat het ontbijt een beetje karig is. Alleen een stuk stokbrood, jam en boter, koffie, thee en sinaasappelsap. We vertrekken om 7.45 uur en gaan over wegnummer 417. Koffiestop van ruim een half uur tot 9.45 uur. Het is half bewolkt. We zien veel groen onderweg. Achterin de bus, tussen de Belgen, zien we Montreal aan ons voorbij schieten. Daar komen we donderdag. We rijden ten noorden van de St. Laurence River op de 40 naar het oosten. Donderdag zullen we de 20 ten zuiden van de rivier volgen naar het westen terug. Snap je het nog? Nou ja, als Don de chauffeur het maar weet. Lunchepauze van een uur in Cap de la Madeleine bij Trois Rivers. Wandelen in de zon met 25 graden bij de Notre Dame du Cap kerk aan de St. Laurence River die hier 2 km breed is. Het parkje vlakbij is helemaal op het geloof geörienteerd, veel beelden uit de bijbel en zo. |
|
Om 13.00 uur gaan we weer verder. "Quebec, here we come". In Quebec City pikken we om 14.45 uur een gids op die de stadstour zal doen. Zij komt uit Nederland en hakkelt er lustig op los. Met Gerda als gids zijn wij natuurlijk vreselijk verwend. De tour gaat langs het Parc des Champs de Bataille. Al snel pauzeren we bij de St. Laurence rivier. Hier kan iedereen naar het toilet en even een fotootje knippen op een verhoging. Wij kopen nog gauw een ijsje voor we de bus in gaan. De gids laat ons de beneden en de bovenstad zien. De bovenstad heeft veel van de oude huizen uit de zeventiende eeuw behouden of goed gerestaureerd. Het is in alle opzichten een toeristenstad. Dat betekent dat het er altijd druk is. De hele groep wandelt naar een blokkendoos, dat is een modern kunstwerk. In de benedenstad zien we een mooie muurschildering. Bij de trappen vertelt ze en één en ander, maar door de drukte hebben wij er niet veel van verstaan. Op dit punt neemt ze afscheid van de groep en hebben we vrije tijd. Het is inmiddels 16.00 uur. |
|
 
|
Wij tweeën zoeken een rustig plekje om te telefoneren. Dan kijken we even bij de haven want dat
ligt hier dichtbij. Vervolgens lopen we naar de trappen en gaan de bovenstad onveilig maken. Bij
Chateau Frontenac is er straattheater bezig. Verderop in een smalle straat zijn er veel
portrettekenaars actief. Op een pleintje is weer een jongleur met ballen bezig. Je begrijpt
het al: één en al gezelligheid. We kopen natuurlijk een t-shirt met opdruk van de stad. Gaan naar de benedenstad terug en drinken een glas bier op een terrasje, waar al twee reisgenoten in de schaduw zitten. Er is nog wel tijd over om naar de haven te lopen, dat is alvast dichtbij de plek waar de bus zal komen. Gerda en Don zijn in de tussentijd naar het hotel gereden om de koffers af te geven en de sleutels op te pikken. |
|
Om 19.15 uur gaan we naar Hotel Classique Sainte Foy. Met de lift gaan we in dit luxe hotel naar de 4e etage, het gebouw heeft 12 verdiepingen. De kamer is enorm ruim met een koelkast en een groot tv meubel plus een extra wastafel. Een bureautje en een ronde tafel met twee stoelen. Balkon met zitje aan de straatkant, waar nog andere hotels staan. We blijven hier twee nachten. Na een opfrisbeurt lopen we met mensen uit de Achterhoek naar het familie-restaurant St. Hubert Laurier. We vinden het alle vier prima om met elkaar te tafelen. Gezellige inrichting, veel kipgerechten op de menukaart. Leuke bediening door een jonge vrouw die wel wat Hollands wil leren. De Canadese bevolking is erg vriendelijk, niet zo die gemaakte en ongemeende vriendelijkheid dat de Amerikanen hebben. 21.50 uur komen we in de hotelkamer en kunnen moe, maar voldaan naar bed. |