Vrijdag 1 augustus. Goed geslapen, hoewel we het matras een beetje aan de harde kant vinden. De meeste bedden tot nu toe hadden juist van die zachte veerkrachtige matrassen, zodat je bij het omdraaien bijna tegen het plafond stuitert. Ontbijt is een sof! Met een coupon van $ 2,50 p/p hebben we recht op een continental breakfast. Er zijn meerdere bussen met vakantiegangers die allemaal tegelijk willen ontbijten. Men kan dat hier bij het buffet niet aan. Wanneer wij aan de beurt zijn is er geen brood, alleen bagels (dik en droog en hard en koud) en muffins. Eieren zijn op, terwijl ik om mij heen zie dat veel mensen dat wel hebben kunnen pakken. Boter? Vergeet het maar. Wij nemen dan maar cerials waarbij H. problemen heeft met de hendel van de automaat. Deze blijft hangen en daardoor loopt z'n schaaltje over. Gelukkig zat er nog geen melk bij. Is er eigenlijk wel melk?

We gaan vandaag al om half acht rijden en doen dat 2 uur achter elkaar op de kustweg. Onderweg rijden we langs Santa Barbera en Ventura. In de Stille Oceaan zien we 7 booreilanden liggen. Dan stoppen we in Hollywood Los Angeles. We zijn meteen al op de Walk of Fame. En inderdaad op de ster-tegels zie je bekende namen staan, met het symbooltje van de categorie.

We gaan ergens trappen op en komen uit in een grote open ruimte met klapstoeltjes. Achteraan op een verhoging staat een grote sofa opgesteld voor het uitkijkpunt over de stad. Op deze plek zie je in de verte de 80-jarige letters: Hollywood. Een stadsrit volgt hierop. We zien de mooie wijk Beverly Hills, we rijden door Rodeo Drive bekend om de exclusieve winkels en komen bij de wolkenkrabbers van Financial District. Los Angeles heeft 3,7 miljoen inwoners, er zijn ongeveer 140 nationaliteiten en 100 verschillende talen. De 2e stop in deze wereldstad is bij het Stadhuis en het Music Center. Grote fontein, op het grote plein, die leuk in werking is. De volgende halte is in Downtown bij de Mexicaanse Missiepost. Het heet hier Olvira Street. Bij een muziektent treden Indianen op. Op de klanken van het slagwerk worden gekke danssprongen gemaakt. Aan de andere kant is een kleurrijke Mexicaanse markt aan de gang. Het is er erg gezellig en netjes. Kettinkjes, sjaaltjes, vazen en allerlei andere siervoorwerpen kun je hier kopen.

De 4e stop is om één uur bij de Universal Studio's. Wij doen aan deze excursie mee die tot zes uur duurt. Wij vinden dit pretpark erg klein opgezet. Allereerst kopen we bij een kraampje een hotdog. Dan gaan we naar de Studio Tour. We rijden in een treintje langs de verschillende decorgevels. Ook is er een cowboystadje nagemaakt. We rijden over een krakkemikkige brug, we beleven een aardverschuiving, we zien Jaws opduiken, kortom het hele filmgebeuren komt onder de aandacht. Deze voorstelling duurt een uur en is een aanrader. We nemen een kijkje bij Animal Planet. We zullen wel zien wat dat is. Een zitplaats is snel gevonden en de zaal loopt geleidelijk vol. Er treden honden, papegaaien en een varken op. De show duurt een kwartiertje en is voor de kinderen erg leuk. Het leukst is wel de aap die aan het eind optreedt, dat is lachen geblazen.

Als we buiten staan besluiten we Terminator 3D maar te proberen, dat moet goed zijn zegt men, maar dat betekent wel lang wachten. We krijgen een 3D brilletje en mogen naar de zitplaatsen. Nou, er is niets teveel gezegd. Dit mag je niet missen. Het driedimensionaal effect is hartstikke leuk, het lijkt of je midden in de film zit. Dingen lijken echt naar je toe te komen, zodat je geneigd bent weg te duiken. Veel te snel is het afgelopen. Dan lopen we wat verder en zien dat bij het podium waar we blijven staan dat de Blues Brothers over enkele minuten gaan optreden. En ja hoor, achter ons stopt een limo en daar stappen ze uit. Een leuk optreden volgt met de bekende liedjes en danspasjes.

Dan hebben we nog tijd voor de Mummie. Wat dat ook mag zijn? De film hebben wij nog niet gezien, dus dit wordt een verrassing. Deze attractie is een soort spookhuis van de kermis. Je loopt een route en ziet en voelt allerlei enge geraamtes en spinnenwebben. De vloer voelt soms eigenaardig en het is er donker. Ik verschuil me achter H. die op de tast z'n weg zoekt.

Gelukkig, we staan weer buiten in de drukte en lawaai. Muziek en allerlei aankondigingen klinken uit de luidsprekers. Men kan elkaar nauwelijks verstaan. Omdat we dorst hebben kopen we een duur flesje water en gaan op het enige vrije bankje in de schaduw zitten. Als wij die herrie niet meer kunnen aanhoren lopen we alvast naar de uitgang en wachten daar tot de bus vertrekt. Om zeven uur komen wij bij Radisson Hotel. In de bus krijgen we de pasjes voor de hotelkamer. Hier eindigt de groepsreis en men begint handjes te schudden. We geven John en Michael een envelop met inhoud en bedanken ze. De Duitsers komen ons gedag zeggen en de Nederlanders glippen snel naar de liften.

Kamer 946 op de 9e verdieping is de komende twee nachten onze plek, met uitzicht op de luchthaven. Driedubbele beglazing en 3 soorten gordijnen houden de geluiden van de vliegtuigen gedempt. In dit gedeelte bij de luchthaven zijn erg veel luxe hotels aanwezig met ieder hun eigen restaurant, bijv. het Hilton. Zo ook ons hotel. We eten heerlijk, krijgen 2 stukken vlees, maar de prijs is er ook naar. Moe van deze dag vallen we in slaap op ons schommelbed. 320 km.