Woensdag 30 juli. Het is een frisse ochtend met bewolking. Bij de diner aan de overkant van de straat nemen we voor $ 4,50 p/p een continental breakfast.. Om half negen start de rondrit door San Francisco. In deze stad rijden trolley-bussen zien we. Bij het Civic Center stoppen we even. De tweede fotostop is bij een zeer moderne cathedraal. Bovenop de hoge trappen kun je een blik werpen over de stad. In de cathedraal is een echt pijpenorgel aanwezig. Het is een kille zaal met een heel hoog plafond. Er zijn ook een paar glas-in-lood ramen. We rijden door de Victoriaanse wijk, met de typische huizen. Wanneer we hier een stukje naar boven lopen kunnen we heel ver weg kijken. Je ziet de sky-line van San Francisco zoals die in vele reisgidsen staat afgebeeld. Echt heel mooi, met die Victoriaanse huisjes op de voorgrond.

Dan gaan we op weg naar het hoogste gedeelte nl. Twin Peaks. Maar hoe hoger we komen, hoe mistiger het wordt. We pauzeren in het Golden Gate Garden, een groot park waar veel aan sport gedaan kan worden. Ondertussen zien we ook hier de mist naar ons toekomen. Toch brengt de chauffeur ons naar de Golden Gate Bridge. Alleen het eerste gedeelte van de brug is te zien. We lopen er een stukje op maar de top is onzichtbaar. Wel is er veel verkeer en staat er erg veel wind. Iedereen loopt te blauwbekken van de kou. Nadat alle foto's zijn gemaakt worden de belangstellenden afgezet bij Fishermans Wharf. De rest van de dag is vrij. De souvenirswinkel doet goede zaken, alleen al aan truien heeft men aardige verdiensten. Ook wij doen eraan mee. Sterker nog: H. trekt hem zelfs meteen aan.

Het Hollandse groepje trekt met elkaar op en we wandelen eerst over Pier 40. Alcatraz wordt een beetje zichtbaar. Er varen regelmatig rondvaartboten voorbij. Op Pier 39 eten we met z'n tienen wat en allemaal nemen we een colaatje. Op deze pier zijn veel eettentjes, winkeltjes en er staat een carrousel. Het is erg druk met toeristen. Intussen is het weer een beetje vriendelijker geworden. We lopen naar de waterkant om de zeeleeuwen te bewonderen. Deze beesten liggen op en naast elkaar op grote vlonders. Het ruikt hier wel en beetje.

Als we uitgekeken zijn lopen we langs enkele winkels en bij het eerste terras met vrije plaatsen besluiten we deze meteen in te pikken. Na kort overleg wordt er een 2 literkan met bier besteld. Net genoeg om allemaal een glas te hebben. We kletsen wat en nemen er nog een. Best gezellig. Dan willen we met de beroemde cable-car een ritje gaan maken. Maar daar is de rij wachttenden zo erg lang, dat het wel 45 minuten zal duren voor je aan de beurt bent. En dan zit je nog niet comfortabel, want er worden te veel mensen in het trammetje gestopt. Terwijl we hier een beetje kijken, stopt er een lege cable-car voor ons. Een paar uit ons groepje gaan er snel even inzitten en laten zich fotograferen. Nu is de knoop doorgehakt en we besluiten maar een gewone tram te nemen om in de buurt van het hotel te komen. Dat lukt, hoewel we het hele stuk dat we hebben gelopen nu weer terugrijden.

We komen door het zakencentrum met de wolkenkrabbers. Een blok voor de Transamerika-piramide stappen we uit en lopen naar dit aparte gebouw. In de reisbrochures staat vermeld dat er op de 26e verdieping een uitkijkpost is. Maar helaas gesloten, sinds 11 september, om veiligheidsredenen. We lopen door China Town naar Union Square en dan gaan we naar het hotel.

We spreken af om half acht te gaan eten bij de Chinees aan de overkant van de straat. Daar wordt snel een grote tafel gereed gemaakt. De leuke eigenaar laat op ons verzoek wat schalen neerzetten, die wij erg snel leegkrijgen. Buitenlucht maakt hongerig zegt men, nou dat klopt. Als er geen gerechten meer op tafel gezet worden vragen we of er nog meer komt. Willen jullie nog meer, oké dan krijgen jullie nog meer. Dat wij hier smakelijk hebben zitten smullen hoef ik natuurlijk niet meer te zeggen. Ook deze dag was er één om nooit te vergeten. 67 km.